Hoe decentraal zijn DAO’s echt?
Gepubliceerd op 2023-06-01 door William Visterin
Gedecentraliseerde autonome organisaties (DAO's) zijn in het leven groepen om een nieuwe, gedemocratiseerde managementstructuur te bieden aan bedrijven, projecten en gemeenschappen. Toch blijkt dat ze centraler opereren dan je zou denken.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in SAI Update 11, het digitaal magazine van SAI. Leden van SAI kunnen het magazine integraal lezen.
Nog even samenvatten: een DAO of decentralized autonomous organization is een organisatie die wordt 'gereguleerd' door regels in de vorm van computeralgoritmes, de zogeheten 'smart contracts'. Zo'n organisatie gebruikt de blockchaintechnologie als veilig digitaal grootboek ('smart ledger') om (financiële) transacties over het internet op te volgen. De beveiliging komt dan vooral door het principe van timestamping en het gebruik van een gedistribueerde database. Daarom praat men soms ook over distributed autonomous organization.
Gedecentraliseerd?
Vaak heeft men het over Web3, als een soort van nieuwe golf in de wereld van technologie en internet. De klemtoon komt dan zogenaamd (terug) op het decentrale karakter te liggen. Gedecentraliseerde autonome organisaties (DAO's) zijn namelijk in het leven groepen om een nieuwe, gedemocratiseerde managementstructuur te bieden aan bedrijven, projecten en gemeenschappen. Elk lid kan stemmen over organisatorische beslissingen, simpelweg door zich in te kopen in het project.
In zijn recente State of Web3 Report heeft blockchain-dataplatform Chainalysis deze DAO's geanalyseerd. Hieruit blijkt dat de eigendom van web3 alsnog verrassend geconcentreerd is. Dat is op zich best opmerkelijk, want deze mate van concentratie is in strijd met de grondbeginselen van web3, waar decentralisatie juist vooropstaat.
De one percent
De belangrijkste bevinding uit het rapport is dat gemiddeld minder dan 1 procent van alle houders 90 procent van de stemrechten bij DAO's heeft. De impact op het DAO-bestuur is enorm: als slechts een klein deel van deze 1 procent samenwerkt, kunnen zij theoretisch gezien de resterende 99 procent overstemmen bij elke beslissing.
Een gebruiker moet tussen 0,1 procent en 1 procent van de uitstaande tokenvoorraad bezitten om een voorstel te doen, en moet tussen 1 procent en 4 procent bezitten om het aan te nemen. "Als we deze onder- en bovengrenzen hanteren, kunnen we stellen dat tussen 1 op 1.000 en 1 op 10.000 DAO-houders genoeg tokens hebben om een voorstel te doen", klinkt het bij Chainalysis.
De voordelen van een dergelijke decentralized autonomous organisation werden al vaak besproken (ook in SAI Update overigens) wanneer het over blockchain gaat: met het digitaal grootboek heb je een technische oplossing om akkoorden of transacties te bekrachtigen, zonder dat hiervoor een derde partij, een notaris bijvoorbeeld, moet worden ingeschakeld of dat er officiële documenten in veelvoud moeten worden opgeslagen. Zo spaar je geld uit en maak je transacties ook eenvoudiger. Hierdoor kun je op termijn ook sneller schakelen.