Heeft u al eens gehoord van "code smells"? Deze term drukt de situatie uit waarin een bepaalde karakteristieken in code duiden op een veel dieper liggen probleem. Op het eerste gezicht lijkt alles in orde en lijkt alles prima te werken, maar als je er dieper in duikt, begint het steeds meer te "stinken" en kan de code zelfs verrot zijn met weinig onderhoudbaarheid en slechte prestaties als mogelijke resultaten, om er maar een paar te noemen.
Ontwikkelaars worden aangemoedigd om ontwerppatronen te gebruiken om betere code te creΓ«ren. Wanneer ze deze patronen niet toepassen, wordt hun code te ruiken. Sommige van deze mislukkingen hebben gemeenschappelijke kenmerken en zijn gegroepeerd in het concept van 'anti-patronen'. Door deze anti-patronen te gebruiken als een checklist op uw code, kunnen mogelijke problemen worden opgespoord en gecorrigeerd. Omdat testautomatisering kan worden beschouwd als een vorm van ontwikkeling, bestaan er ook 'testgeuren' en anti-patronen voor geautomatiseerde testgevallen.
Na veel tijd te hebben besteed aan het lezen over deze anti-patronen, begon ik me af te vragen of er ook zoiets bestaat als 'handmatige testgeuren': handmatige testgevallen die in orde lijken te zijn, maar eigenlijk een dieper liggend probleem verbergen. Wat zijn de valkuilen die we misschien over het hoofd zien? Testers passen testontwerptechnieken toe om hun testcases af te leiden uit de eisen, maar als we onze testcases in natuurlijke taal opschrijven, passen we dan ook anti-patronen toe? En als we dat doen, wat zijn dan goede testontwerppatronen voor het schrijven van handmatige testcases?
In deze presentatie vertelt Wim Decoutere over de anti-patronen die hij heeft ontdekt en stelt hij een aantal ontwerppatronen voor om bepaalde fouten bij het schrijven van handmatige testcases te voorkomen.
Bestanden
U kan inloggen om het volledig overzicht van bestanden te raadplegen.
- π slides.pdf (Enkel voor SAI leden)
Links
U kan inloggen om het volledig overzicht van links te raadplegen.
- π Opname (Enkel voor SAI leden)
